Categorie: Nieuws

Terme de wat?

Een geschil tussen huurder en verhuurder kan soms vaak hoog oplopen. Een verhuurder heeft het recht bij achterstallige huurbetalingen van meer dan drie maanden om ontbinding van de huurovereenkomst te vorderen bij de rechter. Als verweer kan de huurder een zogenaamde terme de grâce vragen – ofwel een laatste termijn om alsnog aan zijn betalingsverplichtingen te voldoen. Let wel – men kan er geen aanspraak op maken, wel erom vragen. Het is namelijk een discretionaire bevoegdheid van de rechter.

In een ontbindingsprocedure kan aldus de rechter een laatste termijn geven dat de huurder alsnog aan zijn verplichtingen voldoet voordat de huurovereenkomst wordt ontbonden. Die laatste kans noemen we een terme de grâce en is ten hoogste één maand. Als de huurder niet binnen de gegeven termijn voldoet, wordt de ontbinding van de huurovereenkomst alsnog uitgesproken. Bij een woonruimte is deze mogelijkheid in de wet opgenomen. Bij een bedrijfsruimte volgt deze laatste kans om een huurachterstand alsnog te voldoen uit de rechtspraak. 

Ook kan het begrip terme de grâce betrekking hebben op de wettelijk vastgelegde mogelijkheid voor een rechter om een huurder van een bedrijfsruimte een laatste kans te geven om een aanbod tot een nieuwe huurovereenkomst te accepteren. Het weigeren van een redelijk aanbod vormt een beëindigingsgrond voor de verhuurder maar de rechter kan in de beëindigingsprocedure de huurder aldus nog een laatste kans geven om toch in te stemmen met het aanbod.

Heeft u vragen omtrent huur of verhuur?

Neem dan contact op met Mohr Advocaat

T 043 208 60 30

E mohr@mohradvocaat.nl

W www.mohradvocaat.nl

In de Tweede Kamer wordt donderdagmiddag de afschaffing van de hondenbelasting besproken. De belasting werd op de agenda gezet via een burgerinitiatief. Een meerderheid van de Kamer zou voor afschaffing zijn.

Hondeneigenaar Gary Yanover haalde 60.000 handtekeningen voor zijn burgerinitiatief op en zette de belasting daarmee op de agenda van de Tweede Kamer. “Een onrechtvaardige belasting is het. Bovendien zijn de verschillen tussen gemeenten groot”, zegt hij tegenover RTL Nieuws.

“Er zijn gemeenten waar je niets betaalt, maar in bijvoorbeeld Groningen betaal je 130 euro”, zegt ook VVD-Kamerlid Daan de Kort.

Jaar lang thuiswerken zorgt voor enorme vraag naar puppy’s

RTL maakte een rondgang langs de partijen in de Tweede Kamer. VVD, SP, PVV, PvdD, JA21, Forum, Groep van Haga, BBB, BIJ1 af van de heffing, maar het CDA wil gemeenten de mogelijkheid niet ontnemen.

De belasting wordt geheven op gemeentelijk niveau, maar niet alle gemeenten hebben daadwerkelijk een belasting op het houden van honden ingesteld. Volgens het CBS vroegen er in 2020 nog 193 van de 352 gemeenten gemeente een hondenbelasting aan baasjes.

Honden zijn door de coronamaatregelen het afgelopen jaar ongekend populair geworden. Nu velen thuiswerken worden er volop puppy’s gekocht, daardoor schiet de prijs van jonge dieren door het dak. Ook asielen hebben veel dieren aan een (nieuw) baasje kunnen helpen.

Hoe de dieren reageren op de versoepelingen blijft nog te bezien. Honden moeten echt wennen aan vaker alleen zijn, als baasjes minder thuis gaan werken.

De hondenbelasting werd in 1446 ingevoerd en is daarmee een van de oudste belastingen in Nederland, zo weet RTL Nieuws. Ooit werd de belasting ingevoerd om hondsdolheid te bestrijden en het aantal zwerfhonden te beperken.

De strafrechtadvocaat is geen sta-in-de-weg, maar kan juist bijdragen aan een zorgvuldige en efficiënte strafrechtspleging. De strafrechtadvocatuur zou dan ook de ruimte moeten hebben haar rol te vervullen en zo de herwaardering krijgen die zij verdient.

Dat schrijven strafrechtadvocaten Patrick van der Meij (Cleerdin & Hamer Advocaten) en Dino Bektesevic (Bektesevic Ter Steeg Advocaten) in een uitgebreid artikel in Boom Strafblad, dat Bektesevic op zijn LinkedIn-pagina deelt.

Regeerakkoord

In dit artikel, dat de twee advocaten met het oog op het nieuwe regeerakkoord publiceren, beschrijven ze hoe volgens hen uit het zicht is geraakt welke waarde de advocatuur voor de strafrechtspleging heeft. Ook zetten ze uiteen waarom het zo belangrijk is dat er in het nieuwe regeerakkoord aandacht wordt besteed aan rechtsbescherming en rechtsbijstand in het strafrecht.

Onder druk

De positie van de strafrechtadvocaat staat meer dan ooit onder druk, schrijven ze. Daarbij noemen ze de grote zorgen om de veiligheid van advocaten en de reputatie van strafrechtadvocaten, die volgens hen door onder meer de media en ook parlementsleden “makkelijk op het spel wordt gezet”. Er wordt afbreuk gedaan aan het verschoningsrecht en de verhoudingen tussen het Openbaar Ministerie en advocaten zijn verder gepolariseerd, zo constateren zij. Ook wijzen ze op de nog niet ‘herijkte’ financiering van de sociale advocatuur.

Weinig zicht

Maar in hun bijdrage willen de auteurs vooral aandacht vragen voor het imago van de strafrechtadvocaat. Zij stellen vast dat er bij kabinet en Kamerleden al lange tijd weinig zicht is op wat strafrechtadvocaten betekenen voor de rechtsstaat en strafrechtspleging.

De wetgever heeft in veel gevallen weinig oog voor de individuele rechtsbescherming, hoe die kan worden geëffectueerd en op welke manier goede rechtsbijstand daarbij kan helpen, stellen Van der Meij en Bektesevic.

Geen gesprekspartner

Dat de strafrechtadvocatuur onvoldoende wordt gewaardeerd blijkt volgens de auteurs ook uit het feit dat beleidsmakers, maar ook andere hoofdrolspelers in de strafrechtspleging waaronder OM en Rechtspraak vaak nalaten de strafrechtadvocatuur als gesprekspartner te betrekken bij belangrijke kwesties, zoals bij het recente pleidooi van het OM, de Raad voor de rechtspraak en de politie voor een extra financiering van 850 miljoen. Van der Meij en Bektesevic noemen daarbij het artikel ‘Wat is de rechtsstaat ons waard? Dáár draait het om’ in Trouw van 30 januari, waarin OM-topman Gerrit van der Burg, Raad voor de rechtspraak-voorzitter Henk Naves en politiechef Hanneke Ekelmans werden geïnterviewd.

“Een gemiste kans in een fundamentele discussie over het bewaken van de rechtsstaat en het redden van de piepende en krakende strafrechtspleging”, vinden Van der Meij en Bektesevic. Alleen al omdat de strafrechtadvocaat de procesdeelnemer is die het dichtst bij de burger staat zou zijn input moeten worden gevraagd over wat er beter kan in de praktijk, aldus de auteurs.

Controlemechanismen

Wanneer de strafrechtadvocatuur structureel bij de ontwikkelingen in de strafrechtspleging zou worden betrokken, zal de druk op de strafrechtspleging afnemen, verwachten zij. De advocatuur is als geen ander onderdeel van die strafrechtspleging toegerust op het bevorderen van de controlemechanismen. “Dat die bemoeienis niet altijd uitkomt in verband met de wens tot een efficiënte afdoening is een gegeven, maar die bemoeienis is veel meer dan alleen maar lastig.” Goede rechtsbijstand helpt misstanden voorkomen, houdt de andere procesdeelnemers scherp en draagt bij aan kwalitatief goede rechtspraak.

Procespositie

Van der Meij en Bektesevic benadrukken dan ook dat de aandacht die er in het regeerakkoord moet komen voor rechtsbescherming en rechtsbijstand in het strafrecht verder moet gaan dan betere financiering. Het gaat om “overzien wanneer de rechtsbescherming van de burger in het gedrang kan komen, welke procedures ingrijpend en complex zijn en betrokkenheid van een professionele rechtsbijstandverlener vergen.” Ook gaat het om overzien wanneer de advocaat vroegtijdig in procedures moet worden betrokken en gefaciliteerd met informatie, een daadwerkelijke procespositie en alles wat hij nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen.

Onlangs heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel Stoppen met het alcoholslotprogramma in het bestuursrecht als hamerstuk afgedaan. Deze wet schrapt de bepalingen over het opleggen en de uitvoering van het alcoholslotprogramma (ASP).

De directe aanleiding voor dit voorstel is de uitspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State van 4 maart 2015. Deze uitspraak heeft ertoe geleid dat het CBR niet langer het ASP oplegt, maar in plaats daarvan een educatieve maatregel alcohol en verkeer (EMA) of in geval van recidive een geschiktheidsonderzoek alcohol. Het aantal deelnemers aan het ASP daalde hierdoor immens. Dit had tot gevolg dat door het beperkte aantal deelnemers vanaf september 2016 het niet meer mogelijk was het ASP goed uit te voeren en is besloten het ASP in zijn geheel af te bouwen. Vanaf 1 januari 2017 waren er geen deelnemers meer en is het programma definitief beëindigd. De reeds opgelegde ASP-besluiten (en daarmee de ongeldigheid van het oorspronkelijke rijbewijs) behouden hun rechtskracht.

Heeft u vragen over rijden onder invloed of andere vragen?
Neem dan contact op met Mohr Advocaat